Αρχείο για Μαρτίου, 2007
«Που θα πας αγόρι μου πάλι, κάτσε λίγο σπίτι να σε δω»
του είπε, χαϊδεύοντας τον στα μαλλιά .
Μία από τις ερωτήσεις του Ζαφείρη Καραμπάση στην έρευνά του για τους blogger, ήταν εάν, θεωρούμε τα μπλόγκ μας, δημοσιογραφικά.
Πριν 3 χρόνια η μπλογκόσφαιρα ήταν μια μικρή γειτονιά στην οποία εγώ δεν κατοικούσα.
Σαράντα πενήντα νοματαίοι, αποφάσισαν στην πλειοψηφία τους να μοιρασθούν τις σκέψεις τους μακριά από τα τσατ και τα φόρουμ.
Στο δρόμο ξεχυθήκανε οι ρεπόρτερ όλων των καναλιών προσπαθώντας να αποκαλύψουν στο γυαλί, την ηλιθιότητά μας ως νεοελληνικό έθνος. Με το μικρόφωνο στο χέρι, διαλέξανε πολυσύχναστους δρόμους για να τεστάρουν, την ιστορικές μας γνώσεις.
Μετά από μια πολύ σύντομη επίσκεψη στην μαμά πατρίδα, την Μακεδονία επέστρεψα με έντονη την ανάγκη για αλλαγές…
Η ανθρώπινη φύση περίεργη.
Οι διαστροφές συνήθως έρχονται στην ζωή μας όταν έχουμε λύσει τα υπόλοιπα προβλήματα μας.
Είναι ενδιαφέρον το πόσο πολύ, εμείς οι άνθρωποι μπορούμε να διαφέρουμε.
Τα ίδια ερεθίσματα, οι ίδιες εικόνες πλάθουν μέσα μας διαφορετικά συναισθήματα και ακόμη πιο διαφορετικές αντιδράσεις.
Πόσες φορές βρέθηκες στην μέση της θάλασσας,
ανίκανος να δείς τον κοντινότερο φάρο;
Αν δεν ένιωσες αυτήν την απομόνωση
Θυμάμαι μια ιστορία που μου είπε ένας φίλος, για δύο πίνακες ζωγραφικής που
βρίσκονται, σε δική τους αίθουσα σε μεγάλο ευρωπαικό μουσείο.
Αν ακολουθήσατε την προηγούμενη πρότασή μου
και έχετε ήδη χαθεί στην μουσική του Yann Tiersen,
Δεν είναι δική μου ιδέα αυτό το μουσικό ταξίδι.
Την έκλεψα από το τελευταίο ποστ της φίλης μου της crucilla…
Κάθε μέρα που περνάει, βαραίνει πάνω μας με τις χιλιάδες της στιγμές.
Αναπνέουμε τον χρόνο και τον μετράμε με τις ίδιες ανάσες.
Ίσως γι αυτό όταν ανασαίνουμε γρηγορότερα είτε από φόβο, είτε από άγχος, είτε από ηδονή, ο χρόνος περνάει γρηγορότερα.
Σήμερα είμαι χαρούμενος.
Δεν υπάρχει πιο όμορφο συναίσθημα από αυτό που δημιουργείται μέσα μας, όταν πετυχαίνουμε τα όνειρά μας.
Η ηδονή δεν αφορά απλά την επιτυχία αλλά την μετουσίωση της φαντασίωσης μας σε πραγματικότητα. Απελευθερώνεται ενέργεια που μόνο με γέννηση μπορεί να συγκριθεί.
αργήσω για φαγητό.
-Γιατί παιδί μου;
-Είπα να βάψω το σπίτι
-Τι χρώμα παιδί μου;
-Δεν έχω αποφασίσει ακόμη. Εσύ τι λές;
Συνεχίζεται από το ποστ
Η δεύτερη ταινία που μου έρχεται στο μυαλό, έχει θέμα της το υγρό στοιχείο.
Αν και δεν μεγάλωσα σε νησί, είχα από μικρός ερωτική σχέση με την θάλασσα. Ο πατέρας μου λάτρης και αυτός της θάλασσας, δύτης και δεινός ψαροτουφεκάς, φρόντισε να με πετάξει χωρίς μπρατσάκια στο νερό από βρέφος.
Το αποτέλεσμα ήταν να λατρέψω τόσο πολύ το νερό που στα 14 πλαστογράφησα την ηλικία μου, ώστε να πάρω πτυχίο αυτόνομης κατάδυσης. Η πρόωρη ανάπτυξή μου ξεγέλασε τον εκπαιδευτή και η οικειότητά μου με τις καταδύσεις τον απέτρεψε από το να μου σπάσει το κεφάλι όταν το έμαθε.
Αναμενώμενη λοιπόν θα βρείτε την αγάπη μου, για την ταινία «απέραντο γαλάζιο» (Big Blue)
που όπως (ίσως δεν) ξέρετε γυρίστηκε σε ελληνικά νερά (στην Αμοργό).
Οι σκηνές με τα δελφίνια θα μου μείνουν αξέχαστες. Άλλωστε εξ αιτίας τους έβαλα σαν στόχο να κολυμπήσω και εγώ με το 2ο αγαπημένο μου θηλαστικό…
Αν θυμάμαι καλά ένα χρόνο μετά τα κατάφερα, αλλά αυτό είναι θέμα για επόμενο ποστ.
Μέχρι τότε απολαύστε την μουσική της ταινίας που ακόμη και σήμερα βρίσκεται πάνω πάνω στon σωρό με τα cd μου…
Για το τρέιλερ περάστε από εδώ…
Τα υπόλοιπα αύριο το πρωί, μαζί με τις προσκλήσεις… ΕΔΩ
Τόσα χρόνια ευχόμουν να γνωρίσω κάποιον υπουργό, να με βολέψει και μένα τον Παράφωνο…
Έχω ανάγκη να σας φωνάξω ΚΑΛΗΜΕΡΑ…
αλλά αν δείτε την φάτσα μου όπως ξυπνάω το πρωί…
δεν θα με ξαναδιαβάσετε.
Εδώ και χρόνια όταν γίνονται έρευνες με το ερώτημα ποιες επαγγελματικές κατηγορίες θεωρούμε εμείς οι κοινοί θνητοί σαν τις πιο αναξιόπιστες,
Τρομακτικές ανακατατάξεις στα MEDIA…
Εδώ και 2-3 ημέρες όλες οι κουτσομπολίστικες φυλλάδες ασχολούνται με ένα από τα κρισιμότερα θέματα της πολιτικοκοινωνικής μας ζωής.
I want an iPhone
Πριν γράψω το υπόλοιπο κείμενο,
σας παρακαλώ ας μου απαντήσει κάποιος
αν αυτή η φωτογραφία
φέρνει στο μυαλό σας σκηνή βιασμού ή όχι…
Αγαπημένη μου,
χρόνια σε παρακολουθώ,
ακολουθώ τις μεταμορφώσεις σου και αλλάζω μαζί σου,
προβλέπω τις διαταγές σου και υπακούω
πιστός έστω και ασυνείδητα στην θέλησή σου…
Περιμένω με αγωνία να ρθεις,
Τόσα χρόνια σε θυμάμαι,
προσπαθείς να διατηρηθείς νέα και όμορφη…
Δεν ήθελες να φορτωθείς τις αρρώστιες που συνοδεύουν την ωρίμανσή μας…
Follow Me
ΤΑ ΣΧΟΛΙΑΝΑ ΣΑΣ
Είπε τα πράγματα με… στη Είπε τα πράγματα με το όνομά τ… Kadoqq.vipbandar.org στη Σταματήστε την βία… διαφημιση ιστοσελιδω… στη Δεν υπάρχει ελληνικό έθνο… katiestanley92792 στη Ο Θάνατος του Μητροπάνου หนัง στη Σέξι αστυνομικίνες σε αποκαλυπ… หนังโป στη Σέξι αστυνομικίνες σε αποκαλυπ… Salomi Spyridopoulou στη Η συνθήκη της Λισσαβώνας sinusejill στη Νίκο, έφυγες νωρίς… Ανώνυμος στη ΘΡΙΛΕΡ: Πέθανε ο Μάικλ Τζ… Ανώνυμος στη ΘΡΙΛΕΡ: Πέθανε ο Μάικλ Τζ… Ανώνυμος στη ΘΡΙΛΕΡ: Πέθανε ο Μάικλ Τζ… Ανώνυμος στη ΘΡΙΛΕΡ: Πέθανε ο Μάικλ Τζ… Ανώνυμος στη ΕΛΑδιστάν Ανώνυμος στη ΘΡΙΛΕΡ: Πέθανε ο Μάικλ Τζ… Ανώνυμος στη ΘΡΙΛΕΡ: Πέθανε ο Μάικλ Τζ… Εικονες που ισως σε μαγεψουν...
My AGB
ΠΑΡΑΦΩΝΙΑΔΕΣ . . . 