baby_cigar1.jpg

 

Όπως ίσως κατάλαβες, οι Παραφωνιάδες δεν ανήκουν σε μένα.

Εγώ απλά προς το παρόν εκτελώ χρέη βιτρίνας.

Ετσι, δεν έχει σημασία ποιός είμαι και προς τα που κατευθύνεται η ζωή μου.

Ενας ακόμη είμαι από αυτούς που σκέφτονται δυνατά, που ακούν ψιθύρους, που βλέπουν σκιές, που αισθάνονται…

Δεν έχει σημασία το ονομά μου, η ηλικία, το χρώμα των ματιών μου.

Ας επικεντρωθούμε κι ας απολαύσουμε μαζί έναν διάλογο για τις θέσεις που διατυπώνονται,

ακόμη και αν χρειαστεί να αναγκαστώ να τις αναθεωρήσω όλες.

Κι αν διαφωνείς μαζί μου, αν δεν με καταλαβαίνεις, αν αδιαφορείς για τις λέξεις που χρησιμοποιώ, μην νιώθεις άσχημα.

Κάθε κείμενο εδώ μέσα, είναι γραμμένο από μια από τις προσωπικότητές μου,

οι υπόλοιπες συνήθως γκρινιάζουν,

διαφωνούν,

θέλουν να διαγράψουν τo κείμενο

ή απλά γελούν με αυτό.

325427451_ce21d0c787.jpg

«Κρύβω μέσα μου σιωπές

αποκαλύπτω μόνο σύμβολα

δεν φοβάμαι τις σκιές

μόνο τα τύμπανα»

Αγνώστου


  1. Giotavita

    Τραγουδα τις σιωπες σου…
    Κλαψε για της αποκαλυψης τα συμβολα…
    Περπατησε μεσα στις σκιες…Μη φοβασαι τα τυμπανα..
    Suonan los tambores de la rebelion.
    Αγνωστης….

  2. Giotavita

    Τα χαμογελα σημαινουν χαρα…νομιζω….
    Ευχαριστω για το μεγαλο χαμογελο

  3. εγώ πρέπει να σε ευχαριστώ …

  4. Giotavita

    To»ευχαριστω»ειναι μια πολυ λαμπερη και εναστρη»ευχων»λεξη.
    Γιατι θα επρεπε να με ευχαριστεις?Θα γινομουν πιοτερο ευτυχισμενη αν ηξερα το «γιατι»

  5. Giotavita

    To»ευχαριστω»ειναι μια πολυ λαμπερη και εναστρη»ευχων»λεξη.
    Γιατι θα επρεπε να με ευχαριστεις?Θα γινομουν πιοτερο ευτυχισμενη αν ηξερα το γιατι…..

  6. giotavita

    Το εγραψα!Οχι μονο γιατι με ωθησες να γραψω αλλα γιατι επρεπε να ψιθυρισω κι εγω κατι μεσα απο τις σιωπες που με κυκλωνουν….
    Θελω να πιστευω πως δεν φοβαμαι τιποτα πια….
    ….Μονο την σκοτεινη οψη του εαυτου μου….

  7. giotavita

    ..και στο δευτερο βημα εσυ κρατουσες το χερι μου….

  8. Adouska

    Καλησπέρα!

    Εντελώς συμπτωματικά έπεσα στη σελίδα σου (επέτρεψε μου τον ενικό). Δεν ξέρω ποιος είσαι, τί κάνεις. Αυτό που ξέρω είναι ότι με άγγιξαν αυτά που λες. Ζηλεύω λίγο. Το όνειρο μου πάντα ήταν να γράψω κάποια μέρα μια ιστορία που ο αναγνώστης θα χαθεί μεθυσμένος στις σελίδες της, και σαν εθισμένος θα αποζητά τη λύτρωση στην τελευταία της πρόταση… Ιδέες πολλές, αλλά δυστυχώς δεν κατέχω την τέχνη της δημιουργικής γραφής. Έτσι, αρκούμαι στο να θαυμάζω¨εκείνους που «με μια κίνηση της πένας τους», προσθέτουν ένα χαμόγελο στα χείλη μας ή ελευθερώνουν ένα δάκρυ από τα μάτια μας, επειδή απλά, το αποφάσισαν…

    Σ ευχαριστώ!

  9. Κάποτε πριν χρόνια πολλά, μια καλή φίλη, μου έμαθε, πως το να γράφεις είναι μόλις δυο βήματα από το να σκέφτεσαι…
    Άρχισα λοιπόν, να αποτυπώνω τις ασυναρτησίες του μυαλού μου στο χαρτί…
    Έτσι ξεκίνησαν όλα και ελπίζω έτσι να τελειώσουν.
    Πίστεψε με, αν κάποιοι άνθρωπο κατέχουν την τέχνη της δημιουργικής γραφής, εγώ δεν νιώθω ότι είμαι από αυτούς.

    ¨Όχι ότι δεν θα ήθελα, όχι ότι δεν το εύχομαι, αλλά μέχρι τότε,
    η ηδονή, αραιά και πού (όχι τυχαία όμως) κάποιες λέξεις μου να αγγίζουν την καρδιά ανθρώπων σαν και εσένα, θα με γεμίζει με την αναγκαία ενέργεια για να συνεχίσω να γράφω.

  10. Να ζησεις Πα…..λι
    και χρονια πολλα!!!…
    Ευχομαι να εχεις παντα οσα και ο,τι θελεις!!
    Ευχες πολλες!

  11. @Giotavita
    Ξέρω ότι το εύχεσαι με την καρδιά σου και εγώ με την δική μου σε ευχαριστώ !!!

  12. Φίλε μου… νιώθω σαν να μπήκα στο blog μου ( http://www.alexfilos.com )… έχουμε τόσο παρόμοιο διαλογισμό, τόσο παρόμοια σκέψη, στίσημο ιστοσελίδας… με έχει εντυπωσιάσει… στέιλε μου το msn σου!




Σχολιάστε