Θλιβερή επέτειος !!!

Παρασκευή, 6 Ιουλίου, 2007 in Σκέψεις

Είναι περίεργη η μοίρα.

Παίζει παιχνίδια που άλλοι τα ονομάζουν συμπτώσεις και άλλοι βλέπουν σε αυτά σενάρια θεϊκής παρέμβασης.

Το 1998 η τότε κυβέρνηση αποφάσισε να δώσει στην πυροσβεστική την ευθύνη πυρόσβεσης των δασικών εκτάσεων.

Μία τρομακτική φωτιά απέδειξε ότι η πυροσβεστική δεν ήταν έτοιμη να αναλάβει τέτοιο έργο.

Σήμερα το έργο επαναλαμβάνεται.

Αν δεν με πιστεύετε

Διαβάστε αυτό το άρθρο, δημοσιευμένο στην εφημερίδα τα νέα πριν χρόνια, αλλάξτε το έτος και θα είναι φρέσκο σαν τσιπούρα ιχθυοτροφείου.

ΑΠΟ ΤΗ ΒΟΙΩΤΙΑ ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΤΟ ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΠΥΡΙΝΟ ΜΕΤΩΠΟ ΠΟΥ ΑΠΛΩΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΥΛΩΝΑ ΜΕΧΡΙ ΤΟΝ ΕΘΝΙΚΟ ΔΡΥΜΟ ΤΗΣ ΠΑΡΝΗΘΑΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΩΡΩΠΟ «Θα καιγόμασταν ζωντανοί…»

Η φωτιά διάνυσε 55 χιλιόμετρα!

Το τεράστιο μέτωπο της φωτιάς, που απλώθηκε από τον Αυλώνα μέχρι τον Εθνικό Δρυμό της Πάρνηθας και πιο νότια μέχρι το Μαρκόπουλο Ωρωπού, ξεκίνησε από τη Βοιωτία. Και με τη βοήθεια ισχυρών ανέμων διέγραψε μια πύρινη πορεία μήκους τουλάχιστον 55 χιλιομέτρων, ενώ οι εκτάσεις που αποτεφρώθηκαν, δάση και γεωργικές καλλιέργειες, ξεπέρασαν τα 30.000 στρέμματα. Μάλιστα, δεν ήταν λίγοι εκείνοι, ανάμεσά τους και ο δήμαρχος του Αυλώνα κ. Δημήτρης Κυριακού, που υποστήριξαν πως στη γρήγορη εξάπλωση της φωτιάς «βοήθησαν» και εμπρηστές.

Δεν γλίτωσε. Ήταν ένα από τα πρώτα σπίτια του Αυλώνα που βρέθηκε στον δρόμο της πυρκαγιάς. Οι ιδιοκτήτες, εκείνη την ώρα, βρίσκονταν μακριά

ΜΕΧΡΙ ΧΘΕΣ το βράδυ, οι δυνάμεις της Πυροσβεστικής με τη συνδρομή τριών αεροσκαφών κατέβαλαν προσπάθειες ώστε η φωτιά, που είχε φθάσει στην Πάρνηθα, να μην προχωρήσει μέσα στον πυρήνα του Εθνικού Δρυμού, προς τη θέση Μόλα. Είναι μια περιοχή γεμάτη έλατα, στην οποία ποτέ στο παρελθόν δεν είχε εκδηλωθεί φωτιά.

Το χρονικό της μεγάλης καταστροφής ξεκίνησε γύρω στις 12 το μεσημέρι του Σαββάτου από ένα χωριό της Βοιωτίας, πολύ κοντά στα σύνορα με την Αττική, τον Άγιο Θωμά. Η φωτιά εκδηλώθηκε σε χορτολιβαδικές εκτάσεις και στη συνέχεια κατέκαψε το αντλιοστάσιο της ΕΥΔΑΠ στη θέση Βίλιζα, στα όρια των δύο νομών. Από εκεί, οι ισχυροί δυτικοί άνεμοι άρχισαν να επιταχύνουν την εξάπλωση της φωτιάς, με κατεύθυνση τον Αυλώνα. Μία απόσταση περίπου 30 χιλιομέτρων, την οποία η φωτιά κάλυψε μέσα σε μιάμιση ώρα.

Το μέτωπο πλησίασε τον Αυλώνα και πέρασε μέσα από το στρατόπεδο τεθωρακισμένων, αφού προηγουμένως είχε αποτεφρώσει την περιοχή της Αγίας Τριάδας. Η φωτιά απείλησε και τη θέση Πελεκούδα, όπου βρίσκεται το πεδίο βολής. Ο κίνδυνος να ακολουθήσουν εκρήξεις από βλήματα που δεν έχουν σκάσει, προκάλεσε έντονη ανησυχία σε όλους. Οι φαντάροι δημιούργησαν αντιπυρικές ζώνες, ενώ οι κάτοικοι είτε εγκατέλειπαν τα σπίτια τους και απομακρύνονταν είτε τα κατάβρεχαν με τόνους νερού.

ΚΑΗΚΑΝ ΣΠΙΤΙΑ

Η φωτιά έκαψε τρία σπίτια και ένα μαντρί με δεκάδες ζώα. Το μέτωπο κινείται πάνω από τον Αυλώνα στο βουνό Αρμένι, περνάει τη θέση Παπα-Πηγάδι, όπου ήταν να γίνει η χωματερή και συνεχίζει να αποτεφρώνει τεράστιες δασικές εκτάσεις. Την ίδια τύχη έχουν και οι περιοχές Μικρό Βουναλάκι και Άγιος Σωτήρας, που βρίσκονται ανατολικά του Αυλώνα. Στα υψώματα αυτά η πρόσβαση των πυροσβεστικών οχημάτων ήταν αδύνατη και χθες τα πυροσβεστικά αεροπλάνα πραγματοποίησαν ελάχιστες ρίψεις εκεί, προτού σταλούν για να βοηθήσουν την κατάσβεση στην περιφέρεια του Εθνικού Δρυμού της Πάρνηθας.

Στο μεταξύ, οι άνεμοι αλλάζουν φορά και ένα κομμάτι της φωτιάς αρχίζει και εξαπλώνεται από την άλλη πλευρά της Εθνικής Οδού, στη θέση Τρεπέτα. Από εκεί η ένταση του ανέμου ωθεί το δεύτερο αυτό μέτωπο προς το Ασπροχώρι και ακόμη πιο ανατολικά στο Μίλεσι. Στο Ασπροχώρι κάηκε ένα ακόμη σπίτι και ένα χοιροστάσιο, ενώ την ίδια τύχη είχαν στύλοι μεσαίας τάσης της ΔΕΗ. Έτσι ο δήμος του Αυλώνα έμεινε από τις 6 μέχρι τις 10 το απόγευμα του Σαββάτου χωρίς ρεύμα και νερό.

Η ΔΕΞΑΜΕΝΗ

Η δεξαμενή νερού της περιοχής είχε αδειάσει από τις τεράστιες ποσότητες που αντλούσαν οι κάτοικοι για να προστατέψουν τα σπίτια τους. Έτσι, τα πυροσβεστικά οχήματα ήταν αναγκασμένα να καταφύγουν τρία χιλιόμετρα πιο μακριά, στο αντλιοστάσιο της ΕΥΔΑΠ, μιας και η δεξαμενή του Αυλώνα δεν μπορούσε να γεμίσει χωρίς ρεύμα. Την ίδια ώρα, το δεύτερο μέτωπο που έχει φθάσει στο Μίλεσι εξακολουθεί να προχωρά νότια προς τη Μαυροσουβάλα και κατευθύνεται προς τον Άγιο Γεώργιο Μαρκοπούλου. Συνεχίζει αποτεφρώνοντας τα υψώματα νοτίως στο δρόμο Καλάμου – Μαρκοπούλου και φθάνει μέχρι την περιοχή όπου βρίσκεται η Μονή Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Χθες το μεσημέρι, οι μικρές εστίες που υπήρχαν στο Μαρκόπουλο και την Τρεπέτα είχαν αναζωπυρωθεί μιας και οι δυνάμεις της Πυροσβεστικής ρίχθηκαν στη μάχη της Πάρνηθας. Εκεί λοιπόν, η φωτιά μαινόταν χθες το βράδυ και είχαν επιστρατευτεί τα πυροσβεστικά αεροσκάφη. Η πρόσβαση ήταν αδύνατη και οι μόνες προσπάθειες κατάσβεσης γίνονταν από αέρος.

Λίγη ώρα νωρίτερα, άλλα πυροσβεστικά αεροσκάφη κατέσβηναν τις τελευταίες εστίες που σιγόκαιγαν στην περιοχή της Βαρυμπόμπης. Και ενώ η κατάσταση φαινόταν ότι ελέγχετο, ο αέρας ξαναδυνάμωσε την πυρκαγιά προκαλώντας νέα κινητοποίηση των επίγειων πυροσβεστικών δυνάμεων. Το πύρινο μέτωπο, περνώντας μέσα από το ρέμα της Χελιδονούς, έφθασε σε απόσταση αναπνοής από το εργοστάσιο της Πειραϊκής-Πατραϊκής, χωρίς όμως να προχωρήσει περισσότερο.

ΚΑΘΩΣ οι φλόγες κατέβαιναν από το βουνό και τα πρώτα σπίτια στο Χαλκούτσι φλέγονταν, η οικογένεια Κυρίμη προσπαθούσε χωρίς καμια βοήθεια να σώσει το σπίτι της. Μέσα σε λίγα λεπτά το νερό κόπηκε. Ένας υπάλληλος της κοινότητας τούς ειδοποίησε να φύγουν. Κάποιοι γείτονες τους έβαλαν στα αυτοκίνητά τους και τους πήγαν ως την πλατεία. «Ό, τι και να πούμε τώρα δεν υπάρχουν λόγια να περιγράψουμε αυτό που έγινε.Οι φλόγες άρχισαν να καίνε ως και τις καρέκλες στη βεράντα. Κανείς δεν ήρθε. Κανείς. Ούτε ένα βυτίο. Και αν δεν περνούσαν οι γείτονες, θα καιγόμασταν ζωντανοί». Η κυρία Ευανθία Κυρίμη, αν και έχει σπάσει το πόδι της, έμεινε τελευταία. Χρησιμοποίησε ως και ένα βαρέλι που είχε μέσα γαλαζόπετρα. Και αφού τελείωσε και αυτό έφυγε.

Ναί έχετε δίκιο, δεν κάηκαν σπίτια αυτή την φορά.

Όμως η απάντηση είναι απλή. Το καλοκαίρι δεν έχει τελειώσει και οι φωτιές συνεχίζονται…