Αγαπημένο μου Κωλόπαιδο

Σάββατο, 9 Δεκέμβριος, 2006 in Ασκήσεις ύφους, Σκέψεις εκτός τόπου/χρόνου

Σε μεγάλωσα με κόπους και βάσανα. Δεν σου έλειψε τίποτα. Εγώ και η μάνα σου δουλεύαμε διπλοβάρδιες για να έχεις όλες τις ανέσεις από μωρό παιδί.

Τα μωρουδιακά σου ήταν LACOSTE κι ας προλάβαινες να φορέσεις το παντελονάκι σου μόνο 2-3 φορές πριν τα ποδαράκια σου μεγαλώσουν και εξέχει το γόνατο από το μπατζάκι.

Όταν πέρασε ο καιρός και άρχισες να μιλάς, άκουγα τα πάντα προσεκτικά προσπαθώντας να τα καταλάβω. Συνήθως αποτύγχανα και αντί για μπού (νερό) έψαχνα την μπουγάτσα, αντί για άτα (βόλτα) σού ‘δινα την βάτα της μαμάς.

Ευτυχώς τα χρόνια περάσαν γρήγορα και πήγες σχολείο όπου και ξεκαθάρισες τις απαιτήσεις σου.

Από τότε σαν καλός γονιός σου πρόσφερα την υποστήριξή μου κάθε φορά που έκανες κοπάνα.

Έπαιρνα ΕΓΩ τηλέφωνο στον Γυμνασιάρχη, να ξεκαθαρίσω ότι έχεις 40 πυρετό και πως αυτός που σε είδε στο πάρκο αγκαλιά με μια γκόμενα να φιλιέσαι, δεν πρόσεξε πως η κοπέλα ήταν νοσοκόμα που έπαιρνε το σφυγμό σου.

Επειδή δεν είχες διάθεση να διαβάζεις, φρόντισα να πληρώσω τα κέρατά μου για να μπορείς να πηγαίνεις φροντιστήριο μήπως και ξεστραβωθείς γλυκέ μου αχαΐρευτε.

Πλήρωσα και εκείνη την πλαστή ταυτότητα που χρειαζόσουν για να επισκέπτεσαι σαν «σχεδόν ενήλικας» άνθρωπος τα μπαράκια στην παραλιακή. Δεν είναι δυνατόν παλικάρι μου, επειδή από την μάνα σου παρέλαβες γονίδια πυγμαίου, να σε σταματούν οι κάθε λογής πορτιέρηδες, ρωτώντας αν ενηλικιώθηκες.

Μα δεν βλέπουν ότι έστω και χωρίς δίπλωμα, ο μπαμπάκας, σου εμπιστεύεται το BMW, ώστε να μπορείς και εσύ σαν παιδί να βγάλεις γκόμενα;

Ανυπομονώ να τελειώσεις το σχολείο, να περάσεις σε καμιά σχολή μακριά από το σπίτι να ζήσεις και εσύ την φοιτητική ζωή που σου αξίζει. Μακριά από την καταπίεση των γονιών σου, που μόνο το κακό σου θέλουν.

Αγαπημένε μου, σου γράφω αυτή την επιστολή για να ξέρεις ότι καταλαβαίνω τις δύσκολες στιγμές που περνάς.

Είδα στις ειδήσεις ότι αυτή η υπουργός παιδείας που δεν μασάει, αποφάσισε να σου στερήσει το ύψιστο αγαθό, που με αγώνες ετών έχεις εξασφαλίσει.

Το κινητό σου, αυτό το εργαλείο, που σε ολοκληρώνει σαν άνθρωπο, σαν άντρα και ΣΑΝ ΜΑΘΗΤΗ, είναι από σήμερα καταραμένο, παράνομο.

Αχ ήρωά μου!!!

Το κατεστημένο χτύπησε ακόμη μια φορά τις δημοκρατικές αρχές της οικογένειας μας.

Δεν μπορώ να καταλάβω αυτούς τους φασίστες, που σου στερούν την δυνατότητα να ανταλλάσσεις μηνύματα με τους συμμαθητές σου την ώρα που ο κάφρος δάσκαλός σου νομίζει ότι εσύ παρακολουθείς το μάθημα.

Πως θα βιντεοσκοπείς τις συμμαθήτριες σου την ώρα που ανέμελες κάνουν πιπί τους στις κάμπριο τουαλέτες του σχολείου σου.

Κι αν τύχει μπροστά στα μάτια σου βιασμός αλλοδαπής;

Πως θα τον καταγράψεις, πριν τους συμμαθητές σου, κι αν δεν μπορείς εσύ (γιατί συμμετέχεις), πώς θα βάλεις την αδερφή σου στην θέση του καμεραμάν αν δεν έχεις κινητό.

Στα διαγωνίσματα, πώς θα χρησιμοποιείς το high-tech Bluetooth ακουστικό (που σου αγόρασα όταν είχες επέτειο με την γκόμενά σου), για να ακούς τις απαντήσεις από τον κολλητό σου.

Αγαπημένε μου κανακάρη.

Νιώθω την πίκρα σου και δεν θέλω να σου περάσει από ο μυαλό, ούτε για μια στιγμή, ότι δεν θα είμαι μαζί σου σε αυτόν τον αγώνα.

Ήμουν μαζί σου σε κάθε μάχη που έδωσες για να βελτιωθούν οι συνθήκες εκπαίδευσής σου, να γίνει η πενταήμερη, 20-ήμερη περιπέτεια σε χώρες εξωτικές, να επιτραπεί το κάπνισμα στην τάξη, να πουλάνε στα κυλικεία το αγαπημένο σου χωνευτικό, την βότκα σου αγόρι μου.

Έτσι και τώρα που θέλουν να καταργήσουν τα κινητά από τα σχολεία, εγώ θα σε στηρίξω στον πόνο σου.

Αν σου το κατάσχουν, θα σου πάρω άλλο.

Αν με φωνάξουν να παραπονεθούν, εγώ θα μαλώσω μαζί με τους αμόρφωτους καθηγητές σου.

Αν βρουν τα πορνοβιντεάκια που έχεις αποθηκευμένα εγώ θα παραδεχθώ ότι είναι δικά μου και στα έδωσα να τα φυλάξεις από την μάνα σου.

Αν σου κάνουν σωματική έρευνα στην είσοδο, θα έρχομαι στα διαλείμματα, θα το περνάω από τους σεκιουριτάδες, κρυμμένο στο σάντουιτς με το λουκάνικο που σου φτιάξε η χήρα η γειτόνισσα.

Κι αν εσύ και οι συμμαθητές σου, αποφασίσετε να κατέβετε στους δρόμους, μην στεναχωριέσαι.

Θα σου ετοιμάσω εγώ τις μολότοφ, τα μαντίλια για τα δακρυγόνα, το κράνος, τις σιδηρογροθιές.

Είμαι μαζί σου γιε μου.

Ο νόμος αυτός δεν θα περάσει.

Μαζί θα παλέψουμε για ένα καλύτερο αύριο.

Εσύ παράνομος και εγώ περήφανος για σένα!!!

Ταπεινά

Ο father σου.

Σημ: Σε είδα στην τηλεόραση σήμερα, να λες πως το κινητό σου το’χεις γιατί σου είναι απαραίτητο.

Πως δεν είναι δυνατόν, να ψάχνουν να σε βρουν και εσύ να μην είσαι διαθέσιμος.

Με συγκίνησες αγόρι μου, και σου υπόσχομαι πως αυτό που έγινε πριν 3 μήνες, τότε που μπήκε η γιαγιά στο νοσοκομείο και πήρα την πρωτοβουλία να σου στείλω sms, διακόπτοντας το chat που έκανες μέσα στην τάξη, δεν θα επαναληφθεί.

Το πήρα το μάθημα και αν η μάνα σου τολμήσει να σε ξαναενοχλήσει θα την παρατήσω την ηλίθια.

Θα πάω να ζήσω μόνος μου, να ‘χεις δυο σπίτια να ξεκουράζεσαι τα Σαββατοκύριακα.